Sporcu velilerinin, çocuklarının basketbolla ya da herhangi bir başka spor dalıyla ilgileniyor olmaktan hem keyif hem de verim alması için dikkatli olması gereken bazı durumlar vardır.

Genç bir basketbolcunun ebeveynleri olarak çocuğunuz için olumlu bir ortam yaratmak sizin işinizdir. Bu da sizin disiplinli olmanızı gerektirir.

MAÇ SONU ANALİZLERİNDEN UZAK DURUN

Sporcu velilerinin genellikle maçların ardından sıcağı sıcağına çocuklarıyla analiz telaşına girdikleri görülür.

-Neden boşken daha fazla şut atmadın?

-Hücumda daha hareketli olman lazım. Böyle yaparsan takım arkadaşların topu sana verecektir.

-Bugün pek savunmayı zorlamadın. Yorgun muydun?

Velilerin bakış açısına göre bu gözlemler konuyu tartışmak adına geçerli noktalar gibi görünüyor. “Ayrıca maç henüz yeni bitmişken çocuğumun karşılaşmada yaptıklarının üzerine gitmek önemlidir” diyor ilgili veli.

Sorun şu ki M.S.A genç bir oyuncunun oyundan aldığı zevki kaçırabilir. Sonuçta parkede ayrıldıktan sonra kim analiz edilmek ister ki ? (Özellikle arabada arkadaşları varsa bu daha moral bozucu olabilir). Bu antrenörün işidir. Anne ve baba olarak çocuğunuza soluklanması için bir fırsat verin ve “Yapıcı Eleştirilerinizi” sonraki günlere, karşılıklı olacak şekilde saklayın. Maç sonrası pozitif ve kısa süreli konuşmalar önemlidir.

KENDİNİZİ “EN İYİ ÖRNEK” OLARAK GÖSTERMEYİN

Çoğu ebeveyn gibi çocuklarınıza temel bilgileri kendi deneyimleriniz aracılığıyla öğretmek istersiniz. Çocukların zihninde temel becerileri öğretmek ile göstermek arasında ince bir çizgi var. Her zaman kızınız ya da oğlunuz için orada bulunduğunuzu unutmayın. Başka bir seçenek yok. Çocuğunuz size gelip yardım isteyene kadar bekleyin. Bu en etkili yaklaşım olacaktır.

MAÇLARDA KENARDAN BAĞIRIP ÇAĞIRMAYIN

Gerçekten ses çıkarmanız gerekiyorsa övgü dolu şeyler kullandığınızdan emin olun. Emin olun, hakemlere, antrenörlere, rakip takım oyuncularına ve daha kötüsü kendilerine kötü sözler söylenmesini isteyen herhangi bir oyuncu yok! Karşı takımın yaptığı iyi şeyleri de överek tüm yetişkinlere örnek olun. Bir başka deyişle, bu  karşılaşmalarda birileri yetişkin olmak zorunda ve bu siz olmalısınız.

OYUNU SİZ DEĞİL ÇOCUKLARINIZ OYNASIN

Parkedeki tüm oyunu yönlendirmeye çalışan bir veli sesi duydunuz mu?

“Tamam, Mehmet, topu yukarıya getir … şimdi, açık adamı bul … doğru, Ahmet’e ver … Hasan, şutu at! İsmail, ribaund pozisyonuna girmeyi unutma!”

Anladığınızı düşünüyorum. Oyunu oynamayı bırakın. Sadece çocuklarınızın oynamalarına izin verin. Çocuklar oynarken ve eğlenirken talimatlara ihtiyaç duymazlar. Bu aynı zamanda antrenörün çocukları yönlendirmesini zorlaştırabilir. Her şeyden önce bu antrenörün işi değil mi?

SPORU ÇOCUĞUNUZDAN DAHA FAZLA CİDDİYE ALMAYIN

Bir ebeveyn olarak göreviniz çocuğunuzun ne kadar iyi oynadığına ya da takımının kazanıp kazanmadığına bakmadan ona olumlu destek olmaktır. Maç kazandıran basketi bulduklarında ya da kaybeden tarafta olduklarında onların yanında olduğunuzu samimi bir şekilde gösterin. Çocuklarınız performanslarına gösterdiğiniz tepkileri gözlemleyecektir. Kötü bir maçtan sonra ruh halinizin kötüye gittiğini görürlerse, buna karşı gelip benzer bir şekilde tepki gösterecekler. Onlara galibiyet veya mağlubiyet karşısında dengeyi korumalarını öğretin ve emin olun bu durumdan ikiniz de fayda sağlayacaksınız.

Kaynak: usab.com